Μεξικό 1968: Ενάντια στον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις

Σαν σήμερα, στις 16 Οκτωβρίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού το 1968, τρεις αθλητές μένουν στην ιστορία όχι μόνο για τις επιδόσεις τους, αλλά πάνω από όλα για την ξεκάθαρη τοποθέτησή τους ενάντια στον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις.

Ο Τόμι Σμιθ, στο κέντρο της κεντρικής φωτογραφίας, χρυσός Ολυμπιονίκης στα 200 μέτρα και ο Τζον Κάρλος, τρίτος στην κούρσα και νικητής του χάλκινου μεταλλίου, σηκώνουν τις σφιγμένες γροθιές τους κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς να κοιτάζουν τη σημαία της χώρας τους. Φορούν και οι δύο μαύρο γάντι.

Ο Αυστραλός Πίτερ Νόρμαν (αριστερά στην κεντρική φωτογραφία), δεύτερος της κούρσας και νικητής του ασημένιου μεταλλίου, δεν σήκωσε τη γροθιά του, αλλά φορούσε όπως και οι συναθλητές του κονκάρδα υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Και οι τρεις αθλητές αντιμετώπισαν μεγάλα προβλήματα στη μετέπετειτα καριέρα τους αφού δέχτηκαν σφοδρές επιθέσεις από τον Τύπο, αλλά και πολιτικές δυνάμεις των χωρών τους.

Η περίπτωση του Κόλιν Κάπερνικ

Αντίστοιχα προβλήματα αυτή την περίοδο έχει ο Κόλιν Κάπερνικ, παίχτης του αμερικάνικου ποδοσφαίρου, ο οποίος γονάτισε κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου για να καταγγείλει τις δολοφονίες Αφροαμερικανών από την αστυνομία και τις φυλετικές διακρίσεις πριν από αγώνα της ομάδας του, Σαν Φραντσίσκο 49ερς.

Από τότε έχει δεχτεί πολλές επιθέσεις μέχρι και από τον Ντόναλντ Τραμπ, ενώ καμία ομάδα του NFL δεν θέλει να του προσφέρει συμβόλαιο.